سپاس صبح صبح یعنی شادیِ دیدن دوباره ی آفتاب .
صبح یعنی سلام کردن تلالوی زرد و نارنجی . صبح یعنی ، لبخند به زندگی ؛ روزِ دوباره متولد شدن، روزِ دیدن ، شنیدن و خندیدن . روزِ دیدار، روزِ بیداری ، روزِ شروع ، روزِ دریافت نعمت های الهی و روزِ شکر از نمعت های حق تعالی . از صبح که چشم باز می کنم ، از دیدن روشنایی ، از شنیدن صداها و حرکت های دست و پا و گردن ، از حس کردنی ها، از بوییدن عطر گل ها ، از نسیم صبح ، از شبنم زیبا، از همه و همه ی نعنت های خداوند، باید سپاسگزار باشم . وقتی با خوشحال بودن و انتقال این خوشحالی به دیگران ، می توان سپاسگذاری از خداوند را به جا آورد. پس برای خوشحالی و خوشبختی ِ سلامتی که دارم ، دست تکان می دهم و سر تعظیم فرود می آورم . لبخند می زنم و این لبخند را به دیگران ، هدیه می کنم .
به امید صبح و شبهای خوب
