فتح

سپاس صبح صبح یعنی شادیِ  دیدن دوباره ی آفتاب .

 صبح یعنی سلام کردن تلالوی زرد  و نارنجی . صبح یعنی ، لبخند به زندگی ؛ روزِ دوباره متولد شدن، روزِ دیدن ، شنیدن و خندیدن . روزِ دیدار، روزِ بیداری ، روزِ شروع ، روزِ دریافت  نعمت های الهی و روزِ شکر از نمعت های حق تعالی . از صبح که چشم باز می کنم ، از دیدن روشنایی ، از شنیدن صداها و حرکت های دست و پا و گردن ، از حس کردنی ها، از بوییدن عطر گل ها ، از نسیم صبح ، از شبنم زیبا، از همه و همه ی نعنت های خداوند، باید سپاسگزار باشم .   وقتی با خوشحال بودن و انتقال این خوشحالی به دیگران ، می توان  سپاسگذاری از خداوند را به جا آورد. پس برای  خوشحالی و خوشبختی ِ سلامتی که دارم ، دست تکان می دهم و سر تعظیم فرود می آورم . لبخند می زنم و این لبخند را به دیگران ، هدیه      می کنم .

    به امید صبح و شبهای خوب

  مرتضی قدمی فرمانده گردان عاشورای کارمزد

هرگاه کسی در غیاب دیگری سخنی نسبت به او بگوید که عرفاً و در نزد مردم  نقص و عیب به حساب آید و قصد وی از این کار سرزنش و یا برملا کردن نقص او باشد مرتکب غیبت شده است.   رسول خدا(ص) فرمودند: غیبت دردین مرد مسلمان سریع تر از مرض اکله در درونش اثرمی گذارد. مرض اکله، دردی است که وقتی در عضوی از اعضای بدن پیدا می شود،آن عضو را می خورد و نابود میکند. غیبت کردن هم همین تاثیر را نسبت به دین شخص دارد.  نکته قابل توجه اینکه غیبت کردن تنها با لفظ شکل نمی گیرد، بلکه دربسیاری از موارد غیبت کردن با حرکات اعضا هم مصداق می یابد.   از آن جا که غیبت کننده دردنیا آبروی مردم را دریده است- مانند حیوانی که بدن مردم را پاره می کند- درقیامت صورت ملکوتی این عمل- خوردن مردار- به او برمی گردد.

در برخی روایات هم آمده است که در روز قیامت غیبت کننده گوشت خود را می خورد.

امام علی (ع) فرمود : از غیبت دوری کن ، زیرا غیبت نان و خورش سگهای آتش است. دروغگوست کسی که فکر می کند حلال زاده است درحالی که گوشت های مردم را با غیبت کردن می خورد.   رسول اکرم (ص) فرمود: کسی که فرد مسلمانی را غیبت کند، روزه اش باطل و وضویش شکسته شود و درقیامت درحالی محشور می شود که از دهانش بویی بدتر از مردار به مشام می رسد، به طوری که اهل قیامت از بوی او در عذاب خواهند بود.

نبی اکرم(ص)به ابوذر فرمود: از غیبت کردن بترس که از زنا شدیدتر است؛ چون زنا کننده اگر توبه کند  خداوند او را می آمرزد، اما غیبت کننده آمرزیده نشود مگر این که صاحبش (عیبت شونده ) را راضی کند.

گناه غیبت نه تنها موجب فساد درایمان و اخلاق شخص و رسوایی او در دنیا وآخرت می گردد ، بلکه مفاسد اجتماعی و بشری را هم به دنبال دارد.  چقدر خوب است بیش از آنچه به عیب های دیگران توجه کنیم به دنبال کشف عیبهای خود باشیم. چنان که رسول خدا(ص) فرمود: خوشابه حال کسی که مشغول بودن او عیبش، اورا از عیب جویی دیگران باز دارد.            به امید آنروز

حسادت وقتی به وجود می آید که شخص احساس کند آنچه دارد، کمترازآن چیزی است که باید داشته باشد. به طور کل وقتی انسان حسودی می کند که آنچه که دیگری دارد برایش ارزش داشته باشد. 

حسود درحقیقت نسبت به قضای پروردگار خشمناک، و ازعطا و قسمت پروردگار به بندگان ناخشنوداست، واین فکربه تدریج باور به توحید وایمانش را تباه می کند؛ قرآن کریم فرمود:

((زنهار، آن چه را خداوند به سبب آن بعضی از شما را بربعضی دیگر برتری داده آرزو مکنید؛ برای مردان از آن چه کسب کرده اند بهره ای است،وبرای زنان نیز از آنچه کسب کرده اند بهره ای است، وازفضل خدا درخواست کنید، که خدا به هر چیزی داناست.))

حسود،کافی است بداند که هیچ چیزمانع بخشش های خدا وهیچ امری بازدارند? قضای الهی نیست.بنابراین،باحسادتش،نعمت ازدیگران زایل نمی شود جز آن که تبعات وآثار زشت حسادت برای او باقی می ماند؛ وحسادت در دنیا به بیماری تن و روان- ودر آخرت به سنگینی عذاب مبدل خواهد شد.

حسادت یک احساس مطلق نیست، بلکه مخلوطی است از خشونت وشکست. خشونتی که حسود احساس می کند مانع از رنج بیشتر اواز شکست می شود. اگرشخص حسود جلوی خشونتش را بگیرد بیشتر از شکست رنج می کشدو چنین شخصی متوجه می شود که اگر او تمام قدرتش راهم به کار ببرد به حق دیگری نخواهد رسید. به همین دلیل فرد دچار افسردگی شدید وفلج کننده ای می شود. زیرا از خودش سوال نمی کند که به چه وسیله ای فرد مورد نظر به خوشبختی رسیده است.  

حسادت هیچ دلیل بیولوژی ندارد بلکه به مرورزمان ودراثر تجربیاتی که شخص حسود در زندگی به دست می آورد، شکل می گیرد. این افراد معمولاً، بیشتر اوقا ت دروغ می گویند..   حسد سوهان روح است      حسود نه خوشبخت است ونه خوشوقت